28 Ekim 2005 Cuma
Saat 14:30’da Mavişehir’den, Bülent beyin taksisi ile hareket ettik. Önce Atakent’ten oğlumuzu, sonra Girne’den nişanlısını alarak havalimanına ulaştık. Atlas havayollarının saat 17:00 deki uçuşu ile İstanbul’a uçtuk. Saat 20:45’te de Kenya havayollarının uçağı ile Nairobi’ye hareket ettik. Boeing-737 tipi uçak Kahire’ye inip kalktıktan sonra sabah saat 05:00 civarında Nairobi’ye vardı.
29 Ekim 2005 Cumartesi
Selman bizi karşıladı ve evlerine doğru yola çıktık. Kenya eski bir İngiliz sömürgesi olduğundan, trafik soldan. Yol boyu ilk dikkatimizi çeken akasya ağaçları, mor çiçeklerini dökmeye başlamış jakaranda ağaçları ve bunların üzerine tünemiş koca kuşlardı. Bu kuşların Malibu Stork türü etçil kuşlar olduğunu öğrendik. Bunların pelikan gibi gıda depoladıkları keseleri var ama gagalarında değil, boğazlarında. Tabii bu etçil kuşların şehirde ne ile beslendikleri ayrı bir merak konusu. Reyhan kahvaltı ve çay hazırlamış, bizi bekliyordu. Kahvaltı sonrasında saat 11:00’e kadar dinlendik. Sonra bahçede hafif bir yemek yiyip, Selman’dan gezimizle ilgili brifing aldık; haritalar ve broşürler üzerinden yapacağımız gezinin detaylarını öğrendik, Kenya hakkında bilgilendik.
Kenya İngiliz’lerden 1963 yılında bağımsızlığını almış. Yüzölçümü yaklaşık 550 bin km2, nüfusu ise yaklaşık 30 milyon imiş. Nairobi şehri 1905 yılı civarında kurulmuş. İngilizler, Hint okyanusu kıyısında Mombasa’dan kıtanın içlerine Viktorya gölüne doğru, ticari nedenlerle, demiryolu döşerken, bu bölgeyi çok yaşanası bulup buraya Nairobi şehrini kurmaya karar vermişler. Şehir 1550m rakımda, sıcaklık yıl boyu 18 – 25 derece arasında (evlerde ısıtma soğutma tertibatı yok), nem oranı gayet düşük, her taraf yemyeşil. İngilizler Kenya’ya kendi vatandaşlarını sürgüne yollamışlar. Bunlar buradaki yaşama asimile olmuşlar. Bu nedenle Kenya’da beyaz düşmanlığı yokmuş. Ayrıca, demiryolu yapımı sırasında Hindistan’dan epeyce işçi getirilmiş. Onların da çoğu yerleşip kalmış. Bu nedenle halen Kenya’da, yaklaşık 400 bin kadar Hintli yaşıyormuş.
Nairobi Gezilecek Yerler
Saat 13:00’te arabaya binerek önce ev civarındaki alışveriş noktaları ile görülebilecek yerleri, sonra şehir merkezini dolaşıp, hemen şehrin dışındaki ‘hayvan yetimhanesi’ne doğru yönlendik. Yol üzerinde şehrin gecekondu semtinin yanından geçtik. Hemen hemen kuşbakışı gördüğümüz bu teneke damlı evlerden oluşan mahallede, yaklaşık 1 milyon kişinin yaşadığını ve buranın dünyanın en büyük gecekondu mahallesi olduğunu öğrendik. Hayvan yetimhanesi, bakıma ihtiyacı olan hayvanların toparlandığı bir mekan. Yaralı yada annesiz kalmış veya çok yaşlı hayvanlar burada toparlanıp bakılıyor ve sonra doğaya bırakılıyormuş. Aslan, çita, maymun, devekuşu, domuz vardı. Hayvanların hepsi kafes arkasında olduğundan, pek hayal ettiğimizi bulamadık. Ancak, bizim gibi parkı gezen yerli bayanlar çok dikkatimizi çekti; göz alıcı renklerdeki kıyafetleri, dikkatle yapılmış ince örgülü saçları pek gösterişliydi. Dikkatimizi çeken diğer bir husus ise, bayanların popolarının büyüklüğü idi. Selman, iyi bir yerli bayanın poposunun üzerine tepsi koyulabileceği şeklinde bir standardı belirtti.
Oradan ayrıldıktan sonra bir zürafa parkına gittik. Burada iki katlı bir bina yapmışlar; aşağısı tuvalet ve dükkan, üst kat ise çepeçevre balkon ve buradan zürafaları besleyebiliyorsunuz. Hayvanlarla ilk yakın temasımız burada oldu, zürafaları avucumuzdan besledik, başlarını okşadık, hatta boyunlarına sarıldık; çok güzeldi. Parkın kafesinde soğuk bir şeyler içtikten sonra, Kenya tarihinde önemli bir yeri olduğunu öğrendiğimiz ve ‘Out of Africa’ filminde hayatı konu edilen, Karen Blixen isimli bayanın müze haline getirilmiş olan evine uğradık. O anda evin bahçesinde yapılmakta olan gayet büyük ve yemekli bir düğün oluşu, evden daha çok ilgimizi çekti. Sonra eve dönerek, ev çevresindeki dükkanlara baktık ve fiyatlar ile çeşitler hakkında fikir edindik. Akşam ev sahiplerimiz bizi, sadece üyelerin gidebildiği ve Afrika filmlerinin çoğunda yer alan, Muthaiga Country Club’a yemeğe götürdüler. Buraya sadece belli bir kültür ve ekonomik düzeyin üzerinde olan kişiler üye olabiliyormuş. Büyük bir bahçe içerisinde spor ve kültürel etkinliklerin yapıldığı, otel ve lokantası olan bir mekan. Gayet kaliteli ve güzel bir akşam yemeği idi.
30 Ekim 2005 Pazar
Great Rift Valley (büyük yarık)
Sabah kahvaltı sonrası araba ile hareket ederek, Nairobi’nin kuzeyindeki Naivasha gölüne doğru yola çıktık. Yol üzerinde, Great Rift Valley (büyük yarık) denilen ve dünyanın oluşumu sırasında depremler ve yanardağ püskürmeleri sonucu oluşmuş bölgeden geçtik. Bu yarık iki kol halinde, Güney Afrika’dan Kızıl Deniz’e kadar uzanıp, uzaydan bile net olarak görülebilen bir yarıkmış. Birçok gölle birlikte, Naivasha gölü de bu yarıkta oluşmuş. Göl çevresinde birçok turistik tesis mevcut. Önce Lake Naivasha Country Club’da durup yemek molası verdik. Ortalıkta çok değişik türde kuşların kaynadığı, yemyeşil ve çok büyük bir bahçede, açık büfe yemeğimizi yedik. Kuşlar o kadar samimi idiler ki, bir tanesi tatlıya ortak bile oldu. Yemek sonrası, göl kıyısına yürüdük. Bitki örtüsü, ağırlıklı olarak, akasya ve mor çiçekli jakaranda ağaçlarından oluşuyordu. Gölde hipopotam ve sansar ile muhtelif su kuşları gördük.
Oradan hareketle, artık yol özelliği kalmamış olduğu için araçların daha çok yolun iki yanındaki banketten yol aldığı bir güzergahtan, akşam çayımızı içmek üzere, Lake Naivasha Sopa Resort’a gittik. Burası da muhteşem güzellikte bir bahçe içerisinde, değişik bir mimariye sahip bir otel. Göl kıyısına yürürken ortalıkta serbestçe dolaşan geyikler ve otel lobisi etrafında gezinen maymunlar gördük. Otelin arka bahçesi de, dev boyutlu kaktüslerden bir orman haline gelmişti. Güneş batarken yine o muhteşem yarığın yanından geçerek, eve döndük. Trafikte geceleri far kullanımı çok yaygın olmadığından, hava karadıktan sonra araba kullanmanın çok emniyetli olmadığı bilgisini edindik.
