2016 yılında gerçekleştirdiğimiz Selimiye gezisi anıları ile yazıya bazı güncellemeler yaptım. Hemen başta yazayım, Selimiye’ye kadar gitmişken Selimiye çevresinde gezilecek yerlerden başta Turgut şelalesi olmak üzere, Kızkumu, Söğüt ve Bozburun’a uğramayı aman ihmal etmeyin.
28-31 Ağustos 2011
Şeker bayramı tatilini fırsat bildik. Yoğun geçen çalışma günleri sonunda bu sefer gezmece görmece tatili yerine yaymaca dinlenmece tatili yapmayı tercih ettik. Gün gün neler görüp yaptığımızı not etmek anlamsız olacak. Ben de genel izlenimlerimi yazıya dökmeye karar verdim, Selimiye gezisi olarak.
Selimiye’de Konaklama
Selimiye’de birkaç gece kalma niyetiyle internetten ya da eşten dosttan bulduğumuz pansiyon telefonlarından onlarcasını denedikten sonra sadece bir gece bir yerde ve bir gece de başka bir yerde konaklama rezervasyonu yapabildik, ki bunlardan biri denizden içeride olduğu için içimize çok sinmemişti. Seyahatimize birkaç gün kala içimize sinmiş olan Devasu Pansiyon’da rezervasyon iptali olduğunu öğrenince programımızı yeniledik ve 3 gecelik bir Selimiye gezisi planladık. Buraya ulaşmanın kolay olmadığını belirtmeliyim, yol yorucu, virajlı, zor ve sonlara doğru bitmek bilmiyor. Mekana vardığımızda dikkatimizi önce “yer gök araba” durumu çekiyor. Üstelik hepsi son derece lüks, ancak Selimiye’de konaklama yerlerinin hemen hepsi yerel halk tarafından işletilen aile pansiyonları, lüksten eser yok.
Güncelleme: 2016’da yaptığımız Selimiye gezisi sırasında gördük ki, Selimiye konaklaması için hizmet veren mekanların hemen hepsi yatırımcıların hizmet sunduğu yerler olmuş. Selimiye pansiyon diye birşey kalmamış, hepsi butik otel olmuş ve ücretlendirmeler de ona göre şekillenmiş. Selimiye artık hayli fiyatlı bir köy, bu nedenle özellikle Selimiye’de ekonomik tatil yapmak isteyenler için benim önerim kendi yemeğinizi pişirme imkanı veren yerleri tercih etmeniz. Bu mekanlar genelde apart adıyla geçiyor ve Selimiye apart seçenekleri arasında biz Doğa Apart Selimiye‘de konakladık, işletmecilerin sıcak ve yardımcı tavırlarından, tesisin konum ve olanaklarından son derece memnun kaldık, öneririz.
Selimiye Gezisi
2011 Selimiye gezisi konaklamamızı yaptığımız pansiyonumuz ise son derece dik bir yamaca kurulmuş, bizim odamız en tepede. Mekanın sahibi Mehmet ile küçük kızı Devasu karşılıyorlar bizi. Odamıza bizi götürürken pansiyonu ne zaman açtığından, geçen sene yenilerken fayansları kendisinin nasıl dizdiğine, maliyetlere, Selimiye’nin köylüsü olduğuna kadar birçok konuda ister istemez bilgilendiriliyoruz. Denize girmek üzere mayolarımızı giymek için oda kapısını kapattığımızda dahi bilgilendirme devam ediyor, Selimiye gezisi sohbetli başlıyor.
Selimiye son derece kapalı ve doğal olarak son derece sakin bir koy. Deniz paşa suyu kıvamında. Bir arkadaşım “ben Selimiye’de bir türlü serinleyememiştim” demişti, neyse ki hava çok sıcak değil, sıcaktan hoşlanmayan beni bu denizin serinletme ihtimali yok. Akyaka tatili bana daha uygun bir deniz sunuyor. Ama sevdiğim gibi çabuk derinleşen ve tertemiz, berrak bir suyu var. Koyu tamamen çevreleyen dağlar ise boz. “Selimiye adeta cennet” diyen arkadaşlarım sanırım ağaçlardan hoşlanmıyorlar.
Selimiye’de fiyatlar İzmir’dekinden pek farklı değil(di), Çeşme’ye nazaran bedava, Bodrum’a nazaran oldukça ucuz(du). Bizim uğradığımız Selimiye restoranları, pansiyonumuzun ki dahil, aile işletmeleri idi, bazı yemekler damak tadımıza son derece uygun, hatta çığır açıcı, bazıları ise bize göre yavan, servis ise genel olarak elbette amatör, Selimiye gezisi en düşük notu servisten alıyor. Bizim istediğimiz gibi denizin hemen kıyısında yemek ise (biz hep başarsak da) çok kolay değil. Çok fazla yat var ve denizdeki (gece masaların konuşlandırıldığı) iskelelerin önünde büyük çoğunlukla yatlar var, hem hava akımını kesiyor hem de yatında tavla oynayan, yemek yiyen insanlar manzaranız oluyor.
Güncelleme: 2016 gezisi sırasında restoranların ciddi fiyatlı hale gelmiş olduklarını gördük, ne yazık ki yemek kaliteleri de 5 yıl öncenin altında idi. Çok sakin bir dönemde gitmiş olmamıza rağmen, tek müşterisi olarak yerleştiğimiz restoranda müziğin değiştirilmesi isteğimiz işletmeci tarafından kabul edilmemişti, biz de servisimiz yapılmış olmasına rağmen kalkıp başka yere gitmiştik, müşterinin üzerine titreyen o tavırı bulamamıştık.
Selimiye Çevresi, Selimiye Gezisi
Selimiye gezisi için oralara gitmişken elbette çevreye kısa gezintiler de yaptık. Bozburun yarımadanın en büyük yerleşim yeri. Restoran ve kafelerle dolu, teknelerin yanaştığı ve yolun dolaştığı deniz kenarı şeridinde bir sahil yok. Denize direk atlayabiliyorsunuz ve biz de Bozburun’a ufak bir yüzme molası hariç vakit ayırmıyoruz.
Söğüt, Selimiye’nin popüler olmamış hali olarak tanımlanıyor, yolu çetrefilli, hem viraj çok, hem tabela az, hem de asfalt az. Varılan sahil şeridi ise taşlık ve çabuk derinleşiyor, benim sevdiğim tarzda. Güzel bir deniz molası sonrası bir ahtapot ustası olan Mehmet ustaya uğruyoruz. Lokum dedikleri ahtapot tava ve ahtapot ızgarası gerçekten çok leziz.
Bu güzel ve sakin yerlere gelip Selimiye gezisi yapacaklar için birkaç tavsiye; Marmaris’ten sonra benzinci sadece Bozburun’da var. Bu mesafe pek uzun olmasa da düşük viteste kat edilebiliyor. Kredi kartı her yerde geçmiyor, bankalar pek sık değil. Hava sıcak ise serinlemek için en doğru yer Turgut şelalesi. Şiddetle öneririm iç titreten sularına girmenizi, üstelik mekan yemyeşil. Elbette bu yarım adaya dalmışken Kızkumu’nda, denizin altındaki burunda yürümeyi de ihmal etmeyin.
Güncelleme: 2016’daki Selimiye gezisinin önemli katkılarından biri Çiftlik koyu olmuştu. Turist kalabalığının henüz radarına ciddi şekilde girmemiş koyda, özellikle koya gelen teknelere hizmet veren bir kaç mekan var, deniz pırıl pırıl. Gezgin dostlarla yaptığımız Selimiye gezisinin bir başka güzel durağı ise Bayır köyü olmuştu. Bir kahve molası için durduğumuz köyde film çekimi vardı, film için görüntüye giren köy evlerinin bakımları yapılmış, son derece sevimli bulduk. Çınaraltı restoranı kısa bir durak için tavsiye ederim.
Eylül 2011, Güncelleme 2016
