Arjantin – Uruguay; Tango

Tango En Punto

Bu seyahate çıktığımızda bir tango gösterisi izlemek istiyorduk. Turistik şovların iyi olmayacağını düşünmüştük. Punta del Este’de tango festivaline denk geleceğimizi fark ettiğimizde sevinmiş ev programımızı “milonga” gecesine göre ayarlamıştık.

Gecenin düzenlendiği Cantegril Country Club yürümek için fazla uzun mesafede olduğu için taksi ile mekana gittik. Biraz erken gitmişiz, giriş için beklememiz gerekti. Geniş bir salonda ortada dikdörtgen bir dans alanı bırakmışlar, çevrede 8’er kişilik yuvarlak masalar. Masalardan birine oturduk, karnımızı doyurduk.

Yaş ortalaması oldukça yüksek ve masaların çoğunda yalnızca kadınlar var. Yerine oturan tüm bayanlar önce ayakkabılarını değiştirdi. Yavaş yavaş danslar başladı ancak dans edenler genelde adım sayıyor ya da ayaklarına bakıyorlardı. Masalarda ayakkabılarını giymiş bayanlarda ara ara dans için davet alıyorlardı.

Biz dans etmeye değil, izlemeye gitmiştik. Ders kıvamında danslardan sonra birilerinin çıkıp şov kıvamında danslar edeceklerini bekledik. Sahne hiç boşalmadı, arada diğerlerinden daha iyi danslar edenler oldu elbette. Şov başlayacak diye izlemeye devam ettik, sonra özel bir gösteri olmayacağı kanaatine vardık. Biraz daha izledik. Arjantin’de bir tango gösterisine gitmeye karar verip saat 2 gibi taksi ile otelimize döndük.

Tango Porteno

Biraz oteldeki broşürlere bakarak, biraz internete, tango gösterileri arasından Tango Porteno’yu seçtik. Kişi başı 360 pesoya biletlerimizi aldık. Hem gösteriyi izleyince, hem de sonra babamla onların gittiği gösteri hakkında konuşunca seçimimizin çok doğru olduğunu gördük.

Amfi şeklinde kat kat olan salonda her katın fiyatı ve hizmeti farklı, sahneye en yakın olanlara gösteri öncesinde yemek servisi de yapılıyor. Tango dersi, çok özel menü, sanatçılarla tanışma falan derseniz 250 doları gözden çıkarmalısınız. Önlerde boşluklar olmasına rağmen kimseyi üst bölüme taşımıyorlar. Gösteri esnasında atıştırmalıklar, içki siparişi mümkün, fiyatlar uçuk değil, biz birer kadeh şaraba 90 peso ödedik.

Gösteri sokakta toplu dans sahnesi ile başladı. Gösteride kronolojik olarak tangonun tarihi aktarılıyor diyebilirim. Haliyle 40’lı yıllardan sokak dekorasyonu yapılmış. Dans uzmanı değilim ama temel tango adımlarının kullanıldığı, çok şova dönük olmayan zarif bir dans ile başladı diyebilirim. Punta del Este’deki ‘milonga’nın kimsenin ayaklara bakmadığı hali diyebilirim. Dans sonunda dansçılar ve dekor yok oldu.

Sahneyi yaşlıca bir amca aldı ve bir tango seslendirdi. Onun şarkısı bitince sahne gerisinde biraz yukarıda orkestra belirdi. Enstrümantal çaldılar. Sahneye bir ağaç indi, parka dönüşen sahnede bu sefer bayan vokalist vardı. Dansçılar katıldı ona.

Gösteri ilerledikçe müzik de modernleşti, sahneler de. Soyunma odası geldi örneğin. Yatak odası oldu sonra. Yatak odasında bir bayan gözlerini bağlayıp rüyalara daldı. Boy aynasının ortasından bir delikanlı çıktı. Gözleri bağlı damıyla akrobatik bir sirk gösterisini anımsatan dansları gösterinin en unutulmaz sahnelerinden biriydi.

Sahne geçişlerinde tüm sahneyi kapatacak şekilde sinema perdesi iniyordu ve video gösterimleri oluyordu. Ancak detaylar o kadar güzel ayarlanmış ki perde yukarı kalkarken projeksiyonun yansıtması da onunla beraber kalkıyor ya da kısalıyordu. Gösterilen görüntüler de çok güzeldi. Özellikle şehir görüntüsünden apartmanlara yaklaştıkları ve kutu kutu aydınlık pencereleri gösterip, bir benzerinin oluşturdukları sahneye geçiş yaptıkları bölüm çok etkileyici idi.

Kırmızılı kadın ile tango klişesine düşmeyen, askıdaki ceket ile pantomim şeklinde yapılan tangoya bile yer verilen, sahnenin pavyona da dönüştürüldüğü, orkestranın Astor Piazzolla’ya saygıyla ayrı bölüm ayırdığı gösteriyi tüm detayları ile aktarabilmem mümkün değil. Çıkışta satılan gösteri DVD’lerinden, nasılsa internette bulurum deyip almadığıma pişmanım. Bulamadım, oysaki tekrar izlemeyi çok isterdim.