Arjantin – Uruguay; Notlar

Uruguay’a feribot biletinizi internetten alın.

Uruguay’a geçişi feribot ile yapmaya karar vermiş ancak internetten bilet alma konusunda sitelerle anlaşamayıp alım yapmamıştık. Farklı firmalar farklı limanlardan hareket ediyor biz Boquebus limanına gittik. Colonia del Sacramento kentine gidip, orada biraz vakit geçirip otobüs ile Montevideo’ya gitme kararı almıştık. Bilet görevlisi Colonia feribotuna 167 dolar isteyince bilet alımı için internete tekrar başvurmaya karar verdim. Akşam otelde, resepsiyon görevlisinin de yardımı ile internetten 750 pesoya çözerek bitirdik işi.

Arjantinliler çok yardımcı

Gittiğimiz şehirlerde toplu taşıma kullanmayı hem ekonomik olduğu, hem bazı problemleri çözmeniz gerektiği, hem de insanlarla iletişim imkanı sağladığı için seviyoruz. Sıradaki durağımız Recoletta’ya da otobüs ile gitmeye karar verdik. Bir güvenlik görevlisinin yardımı ile hangi otobüse binmemiz gerektiğini ve durağın hangisi olduğunu kolayca çözdük ancak otobüs hemen gelince bilet konusunu çözümleme fırsatı bulamadık.

Atladık otobüse, şoför İngilizce bilmiyor, biz İspanyolca bilmiyoruz. Bilet otobüste satın alınabiliyor ama nasıl yapacağımız bilmiyoruz, 20 peso geri uzattı sürücü, bozukları gösterdim baktı beğenmedi. Ön sıralardan biri bizim nereye gitmek istediğimizi çözmeye çalıştı, elde harita olunca bu iş kolay. Kısa süre sonra biri daha dahil oldu konuya ve aralarında konuşmaya başladılar. Otobüs ilerliyor, biz en ucunda kaldık. En sonunda arkalardan dördüncü kişi konuya dahil oldu. Elimdeki parayı aldı, bozdu, diğer kişi elimden gerekli miktarı aldı, şoförün arkasındaki makineden biletlerimizi alıp işi bitirdi. Dert bozuk para imiş meğerse.

Sırt çantasıyla dolaşıyoruz, içerisinde ıvır zıvır. Otobüstekilerden biri de jest ve mimiklerle sırtımızda değil, göğsümüzde taşımamız konusunda uyardı. Vardık Recolletta’ya.

Bu konuda bir diğer örneği Tigre gidişinde yaşadık. Trenle Tigre’ye gitmek üzere sabah ilk iş istasyona geldik. Önce bilet işini çözelim, sonra yiyecek bir şeyler alırız diye düşündük. Yanaşıp soru sorduğumuz daha ilk gruptan birisi beni takip edin işareti yaparak istasyonuna girdi, perona kadar bizi götürüp kendi kartını basıp bize içeri soktu (kişibaşı 1,1 peso). Birileri de trenin yanından çabuk olmamız yönünde hareketler yapıyordu, kızın eline bilet parasını tutuşturup koştuk. Son derece yardımcı insanlar soruyla ilgili konuyu hemen çözdüler ama biz trene aç bindik.

Rehber kitap haklı çıkıyor

Turizm bilgilendirme ofisine uğradık Recoletta’da ertesi günkü Tigre planımızı danışmak için. Ofisin dışında bir Buenos Aires’li teyze, oraya danışmaya gelmiş biri. Onu beklerken onların da Tigre’yi sorduklarını fark ettim. Ertesi gün gitmeye niyetlendiğimiz mekan hakkında ofisten önce ona danıştık. Paraya kıyın tur alın dedi, dedik biz tren düşünmüştük, dedi sakın, tren rezalettir. Danışma ofisine de sorduk, seçeneklerden biri de trendir şeklinde politik bir tavır takındı görevli. Biz gene de trenle gittik. Biraz eski ve bakımsız tren sabah erken saat olduğu için kalabalıktı ama yarım saat içerisinde yan yana oturabileceğimiz şekilde boşaldı. Elbette tur fiyatı ile kıyaslanamayacak kadar ucuza maloldu.

Buenos Aires’de iki farklı otelde kaldık. Her ikisinde de resepsiyon görevlilerine Mataderos’a nasıl gideriz diye sorunca “gitmeyin” cevabını aldık. Elimizdeki rehber kitapta Ocak-Şubat aylarında Cumartesi akşamları 6’dan gece 1’e kadar, Nisan-aralık arası ise Pazar günleri 11 ila 8 arası panayır olduğu yazıyordu. Niye gitmeyelim, tehlikeli. İkna olmadık gidicez dedik. Rehber kitaptan oraya giden otobüs hatlarının listesini gösterdik, en yakını nerede dedik, gösterdiler. Seyahatimizin en keyifli akşamlarından birini orada geçirdik.

Arjantinliler çok yavaş

Arjantin’e ilk kez giriş yaptığımızda, 3 yıl evvel, sınırda para bozdururken fenalık geçirmiştim. Her yerde  çok yardımcı olan Arjantinliler banko arkasına geçince tuhaflaşıyor. Tur bileti almak için bankoya yanaştım, görevli kız telefonla konuşuyordu ve telefonla konuşmasını bitirme, ara verme gereği durmadı. Bana bekleyin gibi bir işaret de yapmadı. 3 dakika kadar bekleyip başka bir firmanın bankosuna gittim.

Para dönüşümü

Trafiğe kapalı alışveriş sokağı olan Florida caddesinde bolca yasa dışı döviz çevirici var. Sokağın birçok yerinde birileri “Cambio, Cambio” diye bağırıyor. Döviz bozdurmak isterseniz sizi ara sokaklarda bir yerlere götürüyorlar, belki gerçek belki sahte para veriyorlar. En azından bu konuda turistlere göz korkutma “sahte para” vurgusu ile yapılıyor.

Arjantin ve Uruguaylıların birbirlerine ileri derecede garezleri var herhalde, özellikle Uruguay’lılar çok feci. Seyahatlerde eğer mümkün ise yerel para birimini Türkiye’den temin etmek en iyisi, ne kadar az para dönüşümü, o kadar az zarar demek. Bu seyahate yanımızda dolar bulundurarak gittik. Arjantin’de de Uruguay’da da dolardan yerel birime geçtik. Sakın Arjantin’den aldığınız pesolarla Uruguay’a geçmeyin, özellikle geri dönüşte felaket bir kur söz konusu, paranızın yarısı uçabilir.

Dükkan kepenkleri

Dükkan kepenklerinin de çok ilginç olduğunu belirtmeliyim. Kepenklerde ufak bir kapı var, normal bir insanın ancak çömelerek geçebileceği, şişman birinin ise geçemeyeceği kadar ufak. Önce kepengi indirip kilitliyorlar. Sonra ufak kapının çerçevesini oturtuyorlar içerisine. Sonra ufak kapıyı takıp mağazayı o kapıdan terk ediyorlar.

Uruguay Mate delisi

Bu yerel çayı herkes kişisel, genelde ahşap kupasından içiyor. Kupaya bolca çay dolduruluyor, yani yaprakları. Bardağa giren ucu üzeri delikli, elekli bir kaşık şeklide olan metal pipet sokuyorlar ve üzerine sıcak suyu dolduruyorlar. Genelde bir ellerinde bu kap oluyor, o kolun koltuk altlarında ise termos. Akıllarında geldikçe pipetten bir yudum çekip, bardak boşaldıkça da su ilave ediyorlar.

Restoran menülerinde yer almıyor, biz sadece bir restoranda gördük, onda da kalmamıştı. Otel görevlisi bize hazırlama sözü vermişti, ancak o da yapmayınca tadamadan döndük. Sahilde, plajda, markette sokakta bir çok Uruguay’lı çay kupasından ayrılmıyor.

Genel Notlar

Her iki ülkede de sigara tüketimi düşük

Sakin insanlar, trafikte sollama, korna vb hiç görmedik

Aşırı lüks mağazalar yok

Fiyatlar Türkiye gibi, Uruguay biraz daha pahalı

Akşam yemeği servisi 8:30’da başlayabiliyor, restorana daha erken kabul etmeyebiliyorlar

İngilizce bilen az, İspanyolca sözlük, terimler rehberi gibi bir şeyi telefonda bulundurmakta fayda var

Ulu orta çocuk emziriyorlar, örneğin toplu taşımada, kadınlar göğüslerinin bu amaçla açmakta rahat

E harfi şeklindeki tabela otopark demek

Çok sayıda köpek ve köpek gezdirici insanlar var, özellikle Arjantin’de

Arjantin’de polisler üzerlerinde çelik yelek benzeri bir şey ile dolaşıyor

Uruguay’da mangallar dikine kesilmiş varillerin yan çevrilmesi şeklinde

Tipleri genelde biz Türklere benziyor

100 Arjantin pesosu 25 lira

100 Uruguay pesosu 10 lira