Din konusunu burada kapatıp gezimize geri dönelim. Uttar Pradesh eyaletinin başkenti Agra’ya varmadan önce Fatehpur Sikri şehrine uğruyoruz. Hindu mimarisiyle inşa edilmiş ve terk edilmiş bir şehir burası. Hükümdarın yaşaması için inşa edilmiş bu küçük kent su sıkıntısı nedeniyle terk edilmiş ve artık tamamen turistik bir gezi yeri. Bahçeler ve binalar son derece bakımlı. İnce işçilik taşıyan yapıların köşelerinde uykuya çekilmiş yarasalar dikkatimizi çekiyor.
Hükümdarın halı sevgisini burada da görmek mümkün. Tavanlardan birine sevdiği halılardan birini çizdirmiş. Gelişmiş havalandırma sistemleri var. Odalar genelde çift duvarlı ve duvarların arasından su akıtılıyor. Dantel işler gibi hazırlanmış deliklerden suyun nemlendirdiği hava geçiyor. Günümüzde çöl kliması olarak adlandırılan sistemde havayı nemlendirip serinlik hissi verme düşüncesine dayanır ve temelleri bu tip yapılara dayanır. Hükümdarın yatağının yerleştirildiği platform bile, altına su doldurulabilsin diye yerden yukarıda yapılmış.
Buradan ayrılıyor ve akşam üstü Agra’ya varıyoruz. Hemen Taj Mahal’e gidiyoruz. Taj mahal’in 10km yarıçapında yeni sanayileşmeye izin verilmiyormuş. Yakınına arabalar dahi alınmıyor. Otobüsümüzü terk edip bizi girişe götürecek elektrikle araçlara biniyoruz. Bu kısa yolculuk, bizim otobüs şoförümüzün korna kullanımı konusunda ne kadar tutumlu olduğunu bizlere gösteriyor.
Kum taşından yapılmış, kırmızı giriş binasını geçene kadar Taj Mahal’e dair hiçbirşey göremiyoruz. Kapıdan geçtiğimizde ise beyaz mermerden, yirmi bin işçinin 22 yılda yaptığı görkemli bina geniş bir bahçenin içinde bizleri karşılıyor. Bahçenin içinde, Delhi’den de geçen Yamuna nehrinin sularının aktığı kanallar ve havuzlar var, cennet mimarisine uygun olarak.
Şah Cihan bir gün pazarda gezerken hayatı boyunca gördüğü en güzel kızla karşılaşmış. Mümtaz Mahal’le evlenmişler. Onun ölümünden sonra ise ona bir mezar olarak Taj Mahal inşa edilmiş. Çok büyük paralar harcandığı belli oluyor. Dünyanın dört bir yanından getirilen değerli taşlarla kakma süslemeler yapılmış, duvarlara siyah mermerden Kuran’dan sureler kakılmış. Binanın görünümünü anlatmaya çalışmama gerek yok sanırım. Dışarıdan görünen kubbenin altında ikinci bir kubbe var ve binanın içi, dışarıdan olan görkemli görünüme rağmen oldukça ufak (Humayun’un türbesinde olduğu gibi), ortada Mümtaz Mahal ve Şah Cihan’ın mozaleleri duruyor.
Binanın görkemli gözükmesinin başlıca nedeni çevresinin boş olması. Büyük bir bahçenin ortasında, nehrin kenarında, iki yanında birer cami bulunan bina aslında Süleymaniye yada Selimiyeden daha görkemli yada güzel değil. Fakat iyi bakılıyor ve reklamı iyi yapılıyor. Mermerin rengi bozulmasın diye hava kirliliğinden korumaya çalışıyorlar, geceleri aydınlatmıyorlar. Bir de reklamcılık başarısı olarak bir çok efsanevi hikaye anlatılıyor. Bunların biri, gün doğumu ve batımında ışığın mermerdeki yansımalarının çok güzel olduğuydu. Biz de hava kararmasını bekliyoruz. Etraf maymunlarla dolu. Birbirlerinin bitlerini temizliyor, güreşiyor, etrafta koşuşturuyorlar. Işık ve görüntü yönünden açıkçası özel birşey olmuyor. Kuru hava nedeniyle hava hızla soğuyor ve üşüyoruz. Ertesi gün herkesin hapşuyor duruma düşmesi var sadece.
Comment(1)