Avustralya – Yeni Zelanda; Queenstown

17/10/2013

Güne yine erken başladık, arabayı havalimanına teslim ettik ve Queenstown’a giden uçağımıza bindik. Daha uçak inmeden fotoğraf makinesine sarılmıştık, dimdik yükselen dağları, akan nehirleri, gölleri tepeden fotoğraflamaya başlamıştık. Uçaktan terminale yürüyerek gittiğiniz ufak havalimanında daha uçağın yanındayken dağın tepenin fotoğrafını çekmeye kalkışınca görevliler tarafından uyarıldım.

Havalimanından Queenstown’a otobüs var, kişi başı 8NZD. Bu seyahatimizde sıklıkla Türk izlerine rastladık, bunlardan biri de otobüs şoförüydü. 1 yıl Türkiye’de yaşamış, çalıştığı taşımacılık firmasının görevlendirmesiyle. Seyahat boyunca tanıştığımız İngilizcesi en zor anlaşılan kişi olmasına rağmen tüm Kiwi’ler gibi hoş sohbet. Hem Queenstown hakkında tüyolar verdi, hem de Türkiye anılarını anlattı.

Queenstown, Wakatipu adlı buzul gölü kıyısına kurulmuş, 16000 nüfuslu ve Yeni Zelanda’nın adeta outdoor spor başkenti. Biz gölün kenarındaki Absoloot Value Acoomodation Hostel’inde kaldık. Şu günü kadar kaldığım en güzel hosteldi. İki gece için 180NZD ödedik. Odamız henüz değildi, bir üst kattaki sosyalleşme odasına çıktık, nefis göl manzarası karşımızda, bilardo masasına arkamızı verip, elimize kahvelerimizi alıp kahvaltı ettik. Odamızda bu salonun üst katında önünde balkonu, içinde buzdolabı, mikrodalga fırını olan çok sevimli bir oda. Biz ortak mutfakta usturuplu bir şey pişirmesek de, bar tabureleri ve masalarıyla orası da çok sevimliydi. Şiddetle tavsiye edeceğim, tertemiz bir hosteldi.

Çantaları bırakıp kendimizi sokaklara atıyoruz. Ufak kasabanın içerisinde kısa bir yürüyüş yapıp kasabanın hemen yanındaki tepeye yöneliyoruz. Üzerinde bir de teleferik olan tepeye biz tırmanma niyetiyle gittik güzel bir yürüyüş parkuru var ormanın içerisinde. Sonlara doğru biraz yormaya başalasada ilk baharın ve güzel manzaranın keyfini çıkarıyoruz. Özellikle manzara muazzam.

Buralar outdoor spor faaliyetleri ile meşhur demiştik. Kışın kayak sporu içinde konaklama merkezi olarak kullanılıyormuş, kasabanın yanında pist olmasa da yakınlarında var. Bizim dikkatimizi ilk önce bisiklet parkurları çekti. Yürüyüş yolunu kestiği yerlerde bizler tabelalarla uyarılıyoruz çünkü çok süratli inebiliyorlar. Parkurlar uzman seviye, uyarı levhaları eksiksiz; tam ekipmansız girmeyin, burası uzman seviye parkurdur, kendinizden emin değilseniz denemeyin gibi. Virajlara da isimler vermişler, Hobbit, Vertigo gibi. Bazı virajlarda özel olarak iniş yapanları izlemek için bekledik. Bisikletler yukarıya elbette teleferik ile çıkıyor, her kabinin dışında 2 bisiklet asmak için yer var.

Yürüyüş esnasında bazı kulelere de rastladık ama ilk önce anlam veremedik. Ağaçların arasına ahşap yapılmış, her önüne gelen girmesin diye, bir de boşluğa açılan bir merdiven var, ve de çelik halatlar. İkinci kuleyi görünce konu netlik kazandı. Ağaçlar arasında açıklık olan koridorları tespit etmişler ve iki ucuna karşılıklı birer kule dikip çelik teli çekmişler. Dağın tepesinden aşağıya kadar toplam 12 kule arasına çekilmiş 6 halat var. Kuleleri diken firma iniş turları düzenliyor. Belinize çelik makarayı takıyorlar. Çığlık çığlığa keyifle aşağı kayıyorsunuz, kısa bir yürüyüşle diğer kuleye geçiyor bir daha kayıyor, uçuyorsunuz.

Tepeye varınca faaliyet miktarı da artıyor. Elbette kafede bir şeyler atıştırmak, açık büfe restoranda eşsiz manzaraya karşı yemek yemek, barda bir içki içmek alternatifler arasında. Dağda bizim tırmandığımıza alternatif başka yürüyüş güzergahları da var. Luge adı verilen asfalt kızakları da özellikle grup halinde iseniz çok keyifli olacaktır. Onlar için ikinci bir teleferik, daha doğrusu telesiyej var. Tepeye inşa edilmiş beton parkuru yer çekimi ile kayıyorsunuz, telesiyejle tekrar yukarı çıkıyorsunuz (kızaklar ayrı bir sistemle çıkıyor), elbette tepenin tabanına kadar inilmiyor.

Outdoor aktivite ülkesi Yeni Zelanda’dan ayağına ip bağlayıp uçurumdan kendini aşağıya bırakanların çıkması hiç şaşırtıcı değil aslında. Evet, bungee jumping bir Yeni Zelanda keşfi. Bu tepede de bunu yapabileceğiniz bir platform var. Ben bunu denemek üzere çok istekli geldim ancak buralar pahalı, yukarıda anlattığım neredeyse hiçbir etkinlik 100 dolardan ucuz değil. Buradaki atlayış 47 metre düşürüyor insanı ve 180nzd. Birini atlarken izledik, ön hazırlığı, yaşanan adrenalin kesin olarak bambaşkadır ama atlama birkaç saniye sürdü (hooop gitti 330tl). Sonra yukarı çektiler, herşey toplam 5 dakika sürdü. Benim gözüme kestirdiğim atlayış ise buradaki değildi, çok daha uzun mesafe düştüğünüz köprü atlayışı 230nzd idi. İşin içerisine korku da girdi muhakkak ama asıl paraya kıyamadım, üstelik iki kişiyiz. Daha ucuz bir ülkede mutlaka bu tecrübeyi yaşamak istiyorum.

Buradaki tesiste ayrıca Kiwi Haka gösterileri de düzenleniyor, günde 4 sefer 30 dakikalık şovlar. Kapa Haka adlı grup yeterli katılım olduğu müddetçe saatleri aksatmıyor. Ayrıca yeni ay zamanı, hava açıksa yıldız gözlem programları da düzenleniyormuş. Tüm ekipmanı sağladıkları tanıtımlar 75 dakika sürüyormuş.

Aşağıya teleferikle indik, 16NZD. Kasaba merkezine, göl kenarına döndük. Havalar biraz daha ısındığından rahatlıkla yüzülebilecek, üzerindeki dubası ile deniz görüntüsü veriyor. Dağlar kenarında dimdik yükseliyor, zaten buzullların oluşturduğu göl, yani bir tür fiyord. Kasabadaki evler de hep az katlı, çok sevimli bir görüntü sağlıyor. Bir tekne turu ile gölü de keşfe çıkmayı istedik ve bir tur ile anlaştık (25nzd). Fakat tur saati geldiğinde yeterli katılım olmadığı için tur iptal edildi.

Sandviç ve ızgara etten içimizin kuruduğunu hissettiğimiz için geç bir öğle yemeği olarak noodle çorbaları ile hostel mutfağında ufak bir mola verip markete yöneldik. Ertesi gün düzgün yemek yeme fırsatı bulamayabileceğimiz bir programımız var ne de olsa.

Aslında alternatif başka tekne turları da var, büyük tekne turuna hala yetişme imkanımız da vardı ama tepeden manzarayı izlerken çıkarttığı siyah dumanlar nedeniyle kınadığımız, üstelik daha pahalı tekneye binmek cazip gelmedi. Bir de süper hızlı adrenalin tekneleri var, onlar gölde pek dolaşmıyor, havalimanı yanından Kawarau nehrine dalıyor, dönüşte gördük, tekneden inenler sırılsıklamdı.

Biz kasabanın içerisindeki parkı gezmeye karar verdik. Göl kenarında düzayak bol ağaçlı, ara ara oturup manzarayı izleyebileceğiniz, hatta bizim gibi sırt çantanıza attığınız şarabınızdan yudumlayabileceğiniz banklar da var. Parkın içerisine oyun alanları da koymuşlar, petank sahası gibi.

Ama en ilginci frizbi golfüydü. Fotoğrafını gördüğünüz metal sepetlerden onlarcası parka serpiştirilmiş. Genelde arkadaş grupları ellerinde frizbileri ve içkileri ile geliyorlar, beraber oyun oynuyorlar. Bir yandan sohbet edip içerken diğer yandan kim daha az atış ile parkuru tamamlayacak yarışına giriyorlar. Her hedef için elbette atış noktası işaretlenmiş ve atış açıklaması içeren bir de tabela konmuş. Parkuru spor amaçlı hızlı hızlı yapmakta olanlar da vardı. Biz çok beğendik. Keşke bizde de olsa dedik, sonra hedef noktadaki sepetin zincirlerinin kaç saatte çalınacağı üzerine tahminlerde bulunduk.

Akşam hostelde önerdikleri Atlas’da güzel bir akşam yemeği yedik, birer bira, yanlarında patates ile balık ve ete 55NZD ödedik. Queenstown’da bir de buz bar var, hani içerisinin deli gibi soğuk yapılıp votkanın buz kalıbı bardaklarda sunulduğu. Gündüzden gitmeye niyetlenmiş olsak da yorulmuşuz, akşam aklımıza bile gelmedi.

Queenstown’da yapılacak şeyler nelerdir derseniz ve yukarıda bahsettiklerimiz yeterli olmadıysa, kasabadan başlayan alternatif uzun yürüyüş rotaları olduğunu da belirtelim, günü birlik faaliyet olarak. Ayrıca daha tecrübeli iseniz birkaç günlük yürüyüş turlarına katılabilirsiniz. Cook dağına kısa ya da uzun süreli tur alabilirsiniz, Franz Josef Glacier buzulunda yürümeye gidebilirsiniz. Biz Milford Sound’a günübirlik tur aldık. Onu da anlatacağız elbette.