Dide’nin Gezi Vapuru – Denizde Seyir ve Dubrovnik
23/05/2014 – DENİZDE SEYİR
Sabah kalkıp kahvaltıya gittik. Dün gece yemek yediğimiz yerdeydi kahvaltı. Bugün bütün gün denizde olacağımız için hem çocuk kulübünde hem de geminin diğer yerlerinde bir yığın programlar yapılmıştı. Annem ve dedem bu programları okuyorlardı kahvaltıda. Ama ben en çok annemle beraber güvertede güneşlenmek istiyordum.
Kahvaltıdan sonra havuzların olduğu yerde bir masa bulduk. Hava çok serin ve rüzgarlıydı. Derslerimi de yanıma aldım. Annem kitabını okurken, ben de biraz ders yaptım. Sonra animatörler dans dersi vermeye başlayınca annemle beraber biz de katıldık.
Bize hiç şezlong kalmamıştı rüzgarsız yerlerde. Çok moralim bozuldu. Havanın biraz daha ısınmasını bekledik. Okula gitmeye karar verdim. Biraz okulda kaldıktan sonra annemin rüzgarsız bir yer bulduğunu gördüm ve beraber güneşlendik.
Bugün hayatımın en güzel günü! Kitaplarımızı okuduk, yağlandık ve bol bol güneşlendik. Odamıza gelip duşumuzu aldıktan sonra anneannem ve dedemin yanına gittik beşinci kata. Annemle yunus aradık denizde ama hiç görmedik.
Anneannem ve dedem iskambil oynarken bir anda fark ettiler ki akşam yemeği için şık kıyafetler giymek zorundaymışız. Hemen kamaramıza dönüp kıyafetlerimizi giyinip akşam yemeğine öyle indik.
Restoran çok romantik hazırlanmıştı. Masalarda mumlar yanıyordu. Yemeğimiz sırasında müzikler çalmaya ve garsonlar, aşçılar, tüm çalışanlar aramızda dolaşmaya ve tempo tutmaya başladılar.
Sonrasında kaptanlar da geldi. Hepimizi selamlardılar. Ben aşık oldum kaptana 🙂 Onunla fotoğraf çekildim. Hatta gemide yakaladığım her yerde çekildim. Çok yakışıklı. Ama anlamadığım bir şey var. Kaptan burada bizimle restorandaysa, gemiyi kim kullanıyor?
Yemekten sonra yine tiyatroya gittik. Bu sefer Çinli akrobatların gösterisi vardı. Nasıl güzel nasıl değişik bir gösteri hazırlamışlar. İnanamadım. Bugün hayatımın en güzel günü!
24/05/2014 – DUBROVNİK
Bir uyandık ki erkenden Dubrovnik’e varmışız. Hemen kahvaltımızı edip bizi eski şehire götürecek olan otobüslere binmek üzere gemimizi terk ettik. Otobüsle yaklaşık yarım saat kadar gittikten sonra bizi bir meydanda bıraktı. Hava çok sıcaktı. O yüzden tshirtimi çıkartıp atletimle dolaştım. Eski şehirin çevresini kocaman taş duvarlarla çevirmişler düşman saldırısında korumak için. Çevresinde hendek bile var. Onu da geçmişte su ile doldururlarmış.
Şehirde en çok dikkatimi çeken hiç toprak olmamasıydı. Her yer taştı. Havanın sıcak olması ve çabuk yorulmam sebebiyle çok yürümek istemedim. Annemle dedem de bir tane tekne turu buldu.
Teknenin alt tarafı camlıydı denizin altını görebilmek için. Bir saat kadar o tekneyle çevrede dolaştıktan sonra tekrar kıyıya çıktık. Canım çok dondurma istedi. Annem de bana dondurma aldı. Bir süre daha eski şehirde dolaştık. Bir meydanda kendi özel kıyafetlerini giymiş olan bir grup kadın ve erkek müzik yapıp dans ediyorlardı. Bir süre onları izledikten sonra, tekrar otobüsümüze binip gemiye döndük.
Karnımız çok acıktığından, hemen odaya dönüp bikinilerimizi giyinip doğru yemeğe gittik. 9. Katı çok seviyorum 🙂 Hem açık büfe yemek var hem de havuzlar ve şezlonglar. Geminin büyük bir çoğunluğu Dubrovnik turunda olduğundan bir yığın boş şezlong vardı. Havlularımızı bırakıp yemeğimizi yedik ve tekrar şezlonglarımıza dönüp annemle güneşlendik. Ben de bir süre sonra şezlongumda uyuyakaldım. Taa ki hareket edip de kaptan havuzun üstünü kapatıncaya kadar uyudum. O kapatma sesi yüzünden uyandım ve geminin arkasında üst katta güneşlenmekte olan annemin yanına gidip biraz da onunla keyif yaptım.
Bir süre sonra tekrar odamıza dönüp duşumuzu yapıp akşam yemeği için hazırlandık ve yine 4. Kattaki restoranımıza gittik. Ama bu gece benim çok planım var. Hızlıca yemeğimi yiyip çocuk klübüne gitmeliyim. Hem yüz boyama partisi var, hem balon yapma, hem nutella partisi hem disco.. Tanrım, bu hayatımın en güzel günü! Ben çocuk klübündeyken de annemler dans gösterisini izlemek üzere 5. Kattaki tiyatroya gittiler. Annem artık yatmaya gitmek zorunda olduğumu söyleyip saat 23:30 da beni Nutella partisinden aldı, odamıza gelip yattık. Ne de olsa yarın yeni bir şehir gezecektik.
